Нямецка-фашысцкія акупанты нанеслі страшэнны урон гаспадарцы Любанскага раёна, які склаў амаль 100 мільёнаў рублёў. За гады вайны ўсе калгасы і саўгасы, МТС былі разрабаваны. Не было ніякіх сельскагаспадарчых машын і механізмаў, амаль не засталося хатняй жывёлы. Фашысты спалілі на Любаншчыне 27 вёсак, больш за 16 тысяч чалавек жылі ў зямлянках.

Сяргей Іванавіч Грахоўскі (н. у 1913 г.) — вядомы савецкі паэт і пісьменнік. У 1936 г. быў рэпрэсіраваны, асуджаны да 10 гадоў зняволення. Адбыўшы тэрмін высылкі, вярнуўся на радзіму

Усе сваё жыццё прысвяціў высакароднай справе выхавання маладога пакалення К. Ф. Коршук. У 1925 г. 18-гадовым юнаком ен узначаліў пачатковую школу ў Пухавіцкім раёне, затым пераехаў ва Урэчча. Тут ён працаваў дырэктарам сярэдняй школы імя Горкага

Пасля Перамогі былы партызан, затым чырвонаармеец Адам Клюбко вярнуўся ў родныя мясціны. Знявечаная, апусцеўшая зямля прасіла плуга, прагла баразны... I былы воін адразу ж узяўся за справу — яго рукі таксама даўно сумавалі па мірнай працы.

Калгас імя БВА Ц. Я. Смірноў, адзін з першых камунараў на Любаншчыне, узначаліў у пачатку 50-х гадоў. Хоць ён быў не мясцовым, але, пражыўшы тут з пачатку асушэння балот, з 1929 года, добра ведаў і людзей, і раён, і гэтую гаспадарку.

Фёдар Мікалаевіч быў чалавекам не надта словаахвотлівым, не любіў расказваць пра сябе. Работа яго — а ён усё жыццё працаваў трактарыстам, у полі — не спрыяла гэтаму.

Палешукі — народ самабытны, цікавы, у вышэйшай меры характарны. Адзін з такіх людзей, якімі спрадвеку славілася Палессе, — Кузьма Іванавіч Шаплыка.

Нарадзіўся Герасім Гальчэня ў 1894 г. у в. Пласток. У шматдзетнай сям'і ён быў другім — старэйшым, таму лічыўся галоўным памочнікам бацькі. У дзесяць год пасвіў чужых кароў, за карову плацілі па пуду хлеба за ўсё лета.

Сініцкі Іван Рыгоравіч (н. у 1946 г. у в. Старасек) пачаў працоўную дзейнасць у 1961 г. рабочым саўгаса «Загальскі». Працаваў трактарыстам у брыгадзе старэйшага механізатара В. А. Кудзіноўскага

Паўлаў Уладзімір Андрэевіч (н. 25.10.1935 г. у в. Замошша) пасля заканчэння Дарасінскай сярэдняй школы працаваў у любанскай раённай газеце, пасля службы ў Савецкай Арміі

Муравейка Іван Андрэевіч (н. 21.10. 1921 г. у в. Таль) — паэт, самабытны і цікавы, на ўсё свае доўгае жыццё застаўся верным роднаму кутку, нікуды не выехаў з Любані. Тут працаваў у раённай газеце, ствараў свае творы

Маеўская Ніна Васільеўна (п. 4.12.1938 г. у Любані) пасля сярэдняй школы працавала піянерважатай у Соснаўскай сярэдняй школе, пасля заканчэння факультэта журналістыкі — у мінскай раённай газеце

Савік Лідзія Сымонаўна (н. 1.3.1936 г.) — літаратуразнавец, крытык, член Саюза пісьменнікаў Беларусі, кандыдат філалагічных навук. Працуе старшым навуковым супрацоўнікам Інстытута літаратуры

Сяржанін Іван Мікалаевіч — вядомы беларускі вучоны-заолаг, нарадзіўся 14 кастрычніка 1898 г. у м. Любань. Тут пачаў сваю працоўную дзейнасць, закончыў школу і паехаў вучыцца ў Мінск, у Беларускі дзяржаўны універсітэт.

Анатоль Паўлавіч Дастанка — вядомы беларускі вучоны, сапраўдны член Акадэміі навук Беларусь Нарадзіўся ў 1937 г. у в. Обчын. Дзяцінства яго забрала вайна, Анатоль нічым не выдзяляўся сярод равеснікаў, вясковых хлапчукоў.

Маленства Уладзіміра Коршука было шчаслівым і бязвоблачным. Песцілі бацькі, настаўнікі Урэцкай сярэдняй школы, бацька — дырэктар яе, маці — настаўніца пачатковых класаў, любілі ўсе школьнікі...

Іван Прохаравіч Дзядзюля — адзін з кіраўнікоў партызанскага руху ў Мінскай вобласці, у пасляваенны час — дыпламат, грамадскі дзеяч, публіцыст.

Не адразу можна знайсці эквівалент афіцыйнай пасады Івана Міхайлавіча Каратчэні — Выканаўчага сакратара Садружнасці Незалежных Дзяржаў. Галоўны каардынатар СНД ці генеральны сакратар Садружнасці...

Кукраш Леанід Васільевіч (н. 27.7.1938 г. у в. Рачэнь) — доктар сельскагаспадарчых навук, акадэмік Акадэміі аграрных навук Беларусь.

Ірына Шыкунова — цэлая эпоха ў развіцці беларускага опернага мастацтва. Яе цудоўнае артыстычнае дараванне, прыгажосць і багацце душы сведчаць, што беларуская зямля здольна нараджаць сапраўдныя таленты.

Родился 29 апреля 1940 года в деревне Августово Логойского района Минской области. В 1961 году окончил Белорусский институт народного хозяйства

Вяроўкін Аляксандр Сямёнавіч (н. у 1927 г. у в. Таль) у гады Вялікай Айчыннай вайны быў у партызанскім атрадзе імя Катоўскага.

Багатае Палессе талентамі, самародкамі-мастакамі. Адзін з іх жыве ў Сарачах — Анатоль Трубчык. Майстрам на ўсе рукі быў і яго бацька, Арцём Тарасавіч.

Дарасінскія ганчары славяцца сваім майстэрствам з даўніх часоў. Тут, паблізу ад Дарасіно, у ваколіцах вёскі Хацінава, знаходзяцца багатыя выкапні шэрай гліны

Па народнаму паданню, так усклікнуў чалавек, які ўпершыню пасяліўся над ракой Арэсай на месцы сённяшняй Любані. Можна меркаваць, што ён меў на той час над ставу для гэтага

Некалькі гадоў назад бераг Арэсы, што працякае каля самых будынкаў Любані, быў непрыбраным і запушчаным. Звычайны луг, на якім пасвіліся любанскія козы...

У Асаўцы, у цэнтры вёскі, на плошчы расце дуб. Моцны, галінасты... Дуб абнесены каменнай агароджай, дагледжаны, стройны. У яго асаблівая гісторыя.

Любанскі раён размешчаны на поўначы Беларускага Палесся. У гістарычна аддаленыя часы населеныя пункты знаходзіліся ў балоцістай мясцовасці, удалечыні ад культурных, палітычных, гандлёвых цэнтраў і дарог.

Любань — горад у 150 км ад Мінска, найбольш аддалены ад абласнога цэнтра. У пісьмовых крыніцах першае ўпамінанне аб Любані адносіцца да XVI ст. У інвентары Слуцкага княства за 1566 г. адзначалася, што мястэчка ўваходзіла ў склад Ярэміцкай воласці

Урэчча — гарадскі пасёлак каля рэчкі Беразоўкі, прытока Таліцы (на плане XIX ст. — р. Урэчча); відавочна, адсюль пайшоў і тапанім. Упершыню ў пісьмовых крыніцах сустракаецца пад 1635 г. у складзе Слуцкага княства.

Это было в 1900 году… Только могучий лес да болота были на территории настоящего колхоза. Вся земля принадлежала помещику Огаркову. Что-то не ладилось в хозяйстве помещика, и он сдал всю эту землю